.

Οι περισσότεροι άνθρωποι αγνοούν τις δυνατότητές τους.

Είναι σαν μια πεταλούδα που πάντοτε ζούσε μέσα σε ένα κλειστό βάζο.

Όταν το βάζο ανοίξει η πεταλούδα παραμένει μέσα γιατί κανείς δεν της είπε ότι μπορεί να πετάξει.



Κυριακή 28 Νοεμβρίου 2010

Όλα εϊναι μέσα στό όνειρο τού θεού


Οι περισσότερες ανατολικές θρησκείες και φιλοσοφίες υποστηρίζουν ότι, ο υλικός κόσμος που μας περιβάλλει, δεν είναι τίποτα άλλο από μια ψευδαίσθηση!

''Στην πραγματικότητα είμαστε ένα είδος δεκτών που κολυμπούν σε μια απέραντη πολύχρωμη θάλασσα συχνοτήτων και αυτό που δεχόμαστε το μετασχηματίζουμε μαγικά σε φυσική πραγματικότητα σε ένα από τα δισεκατομμύρια κόσμων που υπάρχουν στο υπέρ - ολογράφημα.

Σε ένα ολογραφικό σύμπαν αυτό που δεχόμαστε σαν πραγματικότητα είναι μονάχα ένας λευκός καμβάς που μας περιμένει να του ζωγραφίσουμε οποιαδήποτε εικόνα επιθυμούμε.'' Κοντεύω να πειστώ κι εγώ τελευταία πως ίσως δεν υπάρχει τίποτα υλικό γύρω μας, πως τα πάντα είναι δονήσεις!

Διασταυρούμενες δονήσεις που δημιουργούν την ψευδαίσθηση της ύλης... Είναι το ίδιο όπως συμβαίνει σε ένα κινηματογραφικό έργο.

Στην οθόνη ουσιαστικά δεν υπάρχει τίποτα άλλο, μόνο διασταυρούμενα ηλεκτρικά φώτα που δημιουργούν όλη την αυταπάτη! 'Ετσι κι ο κόσμος, όλα είναι ένα ηλεκτρικό φαινόμενο.

Ο κόσμος είναι φτιαγμένος από το ίδιο υλικό, την ίδια ουσία με τα όνειρα. Κι όλες οι ασφάλειες είναι ένα ψέμα, μια αυταπάτη, όλες είναι φανταστικές.

Για λόγους ασφαλείας κινούμαστε σε καθορισμένους δρόμους, ενώ η αγάπη ας πούμε, δεν θα 'πρεπε να γνωρίζει καμία νομιμότητα!

Η αγάπη θα 'πρεπε να είναι ελεύθερη από συμβάσεις κι η ζωή χωρίς ''καλούπια''.

Το ''όμορφο'' συμβαίνει με τον αυθορμητισμό.

Η εξάσκηση δημιουργεί συνήθειες οπότε είναι σαν ένα είδος ηθοποιίας χωρίς μετάδοση εσωτερικής ενέργειας.

'Οταν αφήνεις τη ζωή σου να κυλήσει σ' όλες τις κατευθύνσεις χωρίς κανένα πρότυπο αναγκαστικής πειθαρχίας και υποχρεωτικής σύμβασης, τότε αποκτά τη δική της τάξη, ρέει σαν πλατύ ποτάμι, φτιάχνει το δικό της δρόμο.

Σαν να 'ναι όλη αυτή η πορεία μια οντότητα, μια παρουσία ταυτόσημη! Δεν υπάρχουν όμως κίνδυνοι?

Ναι, αλλά αυτό είναι κάτι όμορφο, γιατί τότε υπάρχει περιπέτεια και ελεύθερη έκφραση του εαυτού μας, ενώ αν γίνεις στερεότυπο υπόδειγμα, θα έχεις μόνο μια εικονική ασφάλεια, επαναλαμβάνοντας τα ίδια πράγματα, παίρνοντας τον ίδιο δρόμο ξανά και ξανά...

Ζούμε, λοιπόν, σε έναν κόσμο νοερών απεικονίσεων?

Είμαστε υλοποιημένα κομμάτια της σκέψης ενός Θεού - Δημιουργού? Είμαστε καμωμένοι απ' την ουσία των ονείρων κι όλο το Σύμπαν είναι μια ψευδαίσθηση? Ακόμη και οι νοερές απεικονίσεις και άλλες εμπειρίες έκτατης πραγματικότητας μπορούν εύκολα να εξηγηθούν αν δεχτούμε την υπόθεση του ολογραφικού σύμπαντος.

Στο βιβλίο του ''Gifts of Unknown Things'', o βιολόγος Lyall Watson περιγράφει την συνάντησή του με μια ιέρεια στην Ινδονησία που ύστερα από ένα τελετουργικό χορό μπόρεσε να εξαφανίσει και να επαναφέρει ένα μικρό δάσος δέντρων. Αλλά και στο θαυμάσιο βιβλίο του Paramhansa Yagananda ''Αυτοβιογραφία ενός Γιόγκι'' διαβάζουμε :

Πώς ένα παλάτι παρουσιάσθηκε στα Ιμαλάϊα. '' ... ένα παμμέγιστο παλάτι που λαμποκοπούσε από χρυσάφι φάνηκε εμπρός μας. -

- Άφησε τα μάτια σου να χαρούν την απέραντη αυτή ομορφιά του παλατιού, που δημιουργήθηκε προς τιμή σου. -

-Πέστε μου παρακαλώ εξηγήστε μου το μυστήριο. Πώς έγινε ? -

-Ευχαρίστως να σας κατατοπίσω.

Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει τίποτε το ανεξήγητο σ’ αυτή την υλοποίηση.

Ο κόσμος ολόκληρος δεν είναι παρά η σκέψη του Δημιουργού υλοποιημένη.

Κι’ αυτός ο βαρύς γήινος όγκος, που ταξιδεύει στο διάστημα, είναι ένα όνειρο, μια σκέψη του Θεού.

Ο Θεός δημιούργησε τα πάντα όπως ακριβώς ο άνθρωπος, στον ύπνο του, αναπαριστά και ζωντανεύει δηλαδή δημιουργεί εκείνο που έχει απλώς στη υποσυνείδητη σκέψη του.

Στην αρχή ο Θεός δημιούργησε, ή μάλλον σχημάτισε τη Γη, απλώς και μόνο μέσα στη σκέψη του , ως σύλληψη μιας ιδέας.

Έπειτα παρουσιάσθηκε η ιδέα των μορίων και η σύλληψη της ιδέας προχώρησε.

Με το συνδυασμό της ενέργειας αυτής των μορίων, των ατόμων δηλαδή, η ιδέα της σφαίρας πήρε μορφή στερεάς ύλης. Όλα τα μόρια της ύλης συγκρατούνται με τη θέληση του Θεού.

Αν ο Θεός αποσύρει ή διακόψει τη θέλησή Του, η Γη θα αποσυντεθεί σε απλή ενέργεια.

Με τον τρόπο αυτό η Γη – ιδέα θα παύσει να υπάρχει αντικειμενικά. -

-Αυτό το παλάτι που λάμπει από χρυσάφι και είναι τόσο καταπληκτικά πλούσια στολισμένο με τιμαλφή, δεν χτίστηκε με την εργασία των ανθρώπων.

Το χρυσάφι δεν βγήκε με ανθρώπινο κόπο από τα βάθη της Γης, ούτε τα πολύτιμα πετράδια. Στέκεται εδώ σταθερό και ακλόνητο ως μνημειώδης πρόκληση στην ματαιοδοξία των ανθρώπων. Μια κοινή πέτρα έχει μέσα της το μυστικό της καταπληκτικής ατομικής ενέργειας . Κατά τον ίδιο τρόπο ο μηδαμινότερος των θνητών αντιπροσωπεύει ένα απόθεμα δυνάμεως που ο καθένας αντλεί από τον θεό''.

Αλλά η πλέον εξωφρενική άποψη του ολογραφικού εγκεφαλικού μοντέλου του καθηγητή Pribram είναι εκείνη που προκύπτει ενώνοντας το μοντέλο αυτό με τη θεωρία του Bohm.

Αν η πραγματικότητα του κόσμου δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια δευτερεύουσα πραγματικότητα και αυτό που υπάρχει δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια ολογραφική δύνη συχνοτήτων και αν ακόμη ο εγκέφαλος είναι μόνο ένα ολόγραμμα που επιλέγει μερικές από τις συχνότητες αυτές μετασχηματίζοντάς τις σε αισθητικές αντιλήψεις, τι μένει από την αντικειμενική πραγματικότητα?

Με απλά λόγια δηλ. δεν μένει τίποτα, η αντικειμενική πραγματικότητα δεν υπάρχει !!!

Με στοιχεία από την μελέτη του καθηγητή Μηχανικής των ρευστών & και ανανεώσιμων πηγών ενέργειας Βασίλη Χατζηγιάννη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου